Urodzony 29 maja 1902 roku w Wieleniu Bodo Zimmermann, był przez kilkanaście lat związany ze Świdnicą. Tutaj mieszkał z rodziną, tutaj też rozpoczął swoją działalność artystyczną. Nawiązał współpracę z wydawnictwem L. Heege. Specjalizował się w rysunku i drzeworycie. Szczególnie w tej ostatniej sztuce graficznej doszedł do mistrzostwa. Jego prace sygnowane „BOZI” zyskały uznanie w kraju i za granicą. W wydawnictwie L. Heege zamieszczał ilustracje głównie w miesięczniku „Wir Schlesier”. Swoje umiejętności kształtował w Szkole Sztuk i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu. Profesor uczelni Paul Hampel ukierunkował go w dziedzinie ilustrowania książek i czasopism. We Wrocławiu z początkiem lat 20. zaczął współpracę z wydawnictwem Bergstadtverlag Wilhelm Gottlieb Korn, które między innymi dało się poznać z licznych publikacji w języku polskim. Natchnienia do swoich prac czerpał z licznych podróży. Poznał dokładnie Śląsk, Niemcy a w 1923 roku odbył nawet pieszą wędrówkę przez Bałkany i Turcję aż do Kurdystanu. W drodze powrotnej natknął się na kurdyjskich rozbójników, którzy go kompletnie okradli, pobili i zostawili na pastwę losu. Druga wielka podróż wiodła przez Alpy do Włoch i Afryki północnej. Razem z sześcioma kompanami udał się w okolice Neapolu. Tam zaskoczyło ich siedem wstrząsów sejsmicznych. Po tym zdarzeniu cała szóstka zawróciła i tylko Bodo ruszył dalej w drogę nad Morze Śródziemne i do Afryki. W kolejnych latach kontynuował swoje wykształcenie artystyczne w Monachium, Berlinie i Norymberdze. Był uczniem profesorów: Fritza Helmutha Ehmcke (1878-1965), Grade, Bartinga i Rudolfa Schiestla (1878-1931).Ten ostatni wywarł największy wpływ na jego rozwój i wprowadził do artystycznego kręgu południowych Niemiec. W 1939 roku Bodo przeniósł się do Berlina, gdzie kontynuował naukę u profesorów: Einchorsta i Krausa w dziedzinie sztuki symbolicznej. W tym samym roku został powołany do wojska, gdzie wykorzystywano jego zdolności artystyczne. Brał udział w wojnie na terenie Polski, Francji, Finlandii, Rosji i w Grecji. Pod koniec wojny dobrowolnie zgłosił się by pełnić funkcję rysownika w „Twierdzy Wrocław”. Tam też dostał się do niewoli sowieckiej. W ciągu 20 minut musiał się spakować i wraz z żoną i dzieckiem udali się na wschód. Został wywieziony w okolice Stalingradu. W jego wrocławskim mieszkaniu pozostały liczne szkice, gotowe prace i pamiątki. Większość pochłonęła zawierucha II wojny światowej. Jego rysunki wojenne zostały przejęte przez Amerykanów i wywiezione do USA. Żona Zimmermanna czyniła starania o odzyskanie tych rzeczy, ale chyba bezskutecznie.

Komentarze: 2

Pochód pierwszomajowy 1965 roku w obiektywie Eugeniusza Kura