Most na Bystrzycy przy ul. Westerplatte ▪ Edmund Nawrocki, Wiesław Rośkowicz

Opublikowano: 23 maja 2012, Odsłon: 2 152
  • Rycina, której autor jest nieznany, przedstawia nowo wybudowany w 1823 roku most na rzece Bystrzycy. Znajdował się on w miejscu obecnego mostu w pobliżu szpitala. Koszt jego budowy wyniósł 13000 talarów. W 1829 r. uszkodziła go powódź (w Bystrzycy utonęły wówczas cztery osoby). Naprawa zniszczonego mostu kosztowała aż 10 000 talarów. Most ten przetrwał do maja 1945 roku, kiedy to wysadziły go cofające się wojska niemieckie. Po wojnie zbudowano w tym miejscu nowy most. Warto wspomnieć, że w tym samym miejscu już w roku 1323 istniał kamienny most, uważany za najstarszy na ziemiach polskich. W średniowieczu był on nazywany mostem Św. Ducha, ponieważ w pobliżu istniał szpital dla trędowatych i kaplica pod tym wezwaniem. W nieznanym czasie ów most kamienny został zniszczony, a na jego miejscu wybudowano most drewniany. Most przy dzisiejszej ul. Westerplatte był przez ostatnie kilkaset lat nazywany „mostem piaskowym”. Zapewne nazwa ta była związana z przewożonym po nim piaskiem z piaskowni będącej własnością miasta. Znajdowała się ona na wzgórzu zwanym Górą Piaskową albo Krowimi Górami przy dzisiejszej ul. Bystrzyckiej.

    W maju 1996 roku w rozmowie z Wiktorem Joksiem, ongiś mieszkańcem Pszenna, a obecnie emerytowanym zawiadowcą stacji PKP w Grodzisku Wielkopolskim, dowiedziano się, że w 1953 roku pracował on przy rozbiórce drewnianego mostu na rzece Bystrzycy koło szpitala w Świdnicy. Następnie w ciągu roku wybudowano most lany betonowy na wahaczach stalowych. Przewody wodne i kanalizacyjne przeprowadzono pod dnem rzeki, natomiast przewody elektryczne i gazowe – bezpośrednio pod mostem. Most przesunięto o 15 stopni w stosunku do osi mostu poprzedniego. Most ten istnieje do dziś. Budowę wykonało Zjednoczenie Robót Inżynierskich Oddział V w Stalinogrodzie (Katowice) ul. Montażowa nr 6, Pododdział Wrocław ul. Kołłątaja 24. Kierownikiem budowy był inż. Wichruk, oraz technik Stanisław Witamborski. Nadzór budowlany sprawował inspektor nadzoru inż. Brengner (świdniczanin). Inwestorem budowy było Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Świdnicy.


    Kategoria: Pozostałe

  • Dodaj komentarz

    Dodaj komentarz